i have so many thoughts on my mind and i don't have any idea how to organize and understand each.
mixed emotions actually.
parang my mind doesn't work out with my heart. they don't agree with each other.
maybe this is why i hate rainy season. i am affected with S.A.D.
ang dame ko talagang naiisip and i must admit i easily get affected with small things.
for example, yung commercial ng rebisco biscuits. haha. yun maglolo? yun nanginginig na yun kamay ng lolo niya tapos bigla niyang kinuha yung biscuit na malapit ng maabot ng lolo niya tapos akala ng lolo niya inagaw na ng apo niya, yun pala bubuksan at susubuan siya.
here's the catch, the first time i saw this commercial, i got teary eyes. which is if an ordinary person would see me will think baliw ako at madrama. but i can't help it, i just missed my inang whenever i see someone old.
eto pa, when i saw this documentary entitled "kalam, kalampag" and they featured how abundant our food resources pero ang dame dameng nagugutom. there was one family there who lives in mindanao, a very remote area there. yun tatay nagpupunta sa gubat para kumuha ng saging. yun mga kinuha niyang saging kulay green pa, which means hilaw pa. pero paguwe niya ng bahay, binalatan at inilaga agad yun ng asawa niya, at yun tatlo niyang anak, naka-abang sa ilang piraso ng nilagang saging na kakainin nila bilang tanghalian. pagka luto ng saging, nilagay ng nanay ito sa isang plato at kitang kita mo ang usok dahil sa sobrang init pa nito. pero di alintana ng mga bata ang init, kumuha sila ng tigiisa at kinain na. iba ang ngiti sa mukah ng bata ng makakagat na siya.
here's the catch, di ako makagetover sa napanood ko. and i realized how big my responsibility, actually our responsibility to our fellowmen. parami ng parami ang nagugutom at nakakatakot isipin na mas darami pa to' kung wala tayong gagawin.
eto pa, naiinis ako dahil di ko maintindihan ang ibang tao na nagtatanong di para sa sagot kundi para makita lang kung paano ko dedepensahan ang stand ko at ikukumpara sa kung ano ang alam niya.
weird isn't?
i find it wierd too, actually. well maybe gumagana lang ang consciousness ko sa mga bagay bagay.
No comments:
Post a Comment